Η Άνω Χώρα που μέχρι το 1928 λεγόταν μεγάλη Λομποτινά είναι η πρωτεύουσα του Δήμου Αποδοτίας. Μπαίνοντας στο χωριό αισθάνεσαι ότι οι άνθρωποι που ζουν το αγαπάνε κι αυτοί που έφυγαν φρόντισαν να αφήσουν κάτι για τους νεότερους. Έτσι λοιπόν στην πλατεία του χωριού ξαποσταίνει το λεωφορείο, που για πολλά χρόνια έκανε τη διαδρομή Ναύπακτος- Άνω Χώρα, ο περίφημος καρνάβαλος, που ήταν το μέσο μαζικής μεταφοράς για πολλά χρόνια.
λεωφορείο Ένα λεωφορείο σκέτο καρναβάλι που μετέφερε κότες, κατσίκες και ανθρώπους. Στέκεται περήφανο στην πλατεία του χωριού δωρεά του Κωνσταντίνου Χρυσανθόπουλου, του θρυλικού «Λωρίδα», που του βγήκε το παρατσούκλι επειδή ψηλός όπως ήταν κι αδύνατος, χωνόταν κάτω από το λεωφορείο για να επιδιορθώσει κάποια βλάβη.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας λειτούργησε στην Άνω Χώρα η σχολή της Λομποτινάς, δημιούργημα των προεστών των Κραβάρων οι οποίοι κυνηγημένοι από τους Τούρκους έφυγαν από το Βυζάντιο και βρήκαν καταφύγιο στα Κράβαρα. Είναι αξιοσημείωτο ότι στη σχολή φοίτησε και δίδαξε αργότερα ο Κοσμάς ο Αιτωλός, γι’ αυτό υπάρχει και το άγαλμα στην πλατεία του χωριού.
Γεγονός είναι ότι τα Κράβαρα ήταν απομονωμένα επί αιώνες και οι κάτοικοι τους πάλευαν να επιβιώσουν με πολλά μέσα. Έχουν ειπωθεί πολλά για την ονομασία Κράβαρα. Μία από τις ερμηνείες είναι ότι επειδή οι κάτοικοι ήταν εξαιρετικοί πολεμιστές όταν συγκρούονταν με τους Τούρκους φώναζαν μεταξύ τους «στην κάρα βαρείτε» κι από εκεί προέκυψε η λέξη Κραβαρίται και Κράβαρα ή ότι προήλθε από τη λέξη Κραβάρι που σημαίνει τόπος με αγελάδες, αν και η συγκεκριμένη περιοχή μόνο για αγελάδες δεν είναι.
Oι κάτοικοι που μένουν στο χωριό το χειμώνα είναι λιγοστοί, κλεισμένοι στα σπίτια τους. Το χωριό ζωντανεύει τα Σαββατοκύριακα με τους επισκέπτες. Τότε σφύζει από ζωή και δειλά-δειλά ξεμυτίζουν και οι γιαγιάδες για να πάνε στην εκκλησία και στο μνημόσυνο της Κυριακής. Τότε αλλάζει και η σύνθεση του χωριού.
